How DEU in #Esperanto help to change the world : I care so I speak

 

Estas multaj homoj volis lerni ion novan.

Eble, nur Esperanto-parolantoj volis trovi pli da amikoj, ĉar ili detruis Esperanton per la slogano kiun mi ne volas denove mencii ĉi tie. Estas honto.

Ĉi tiu virino, 86-jara, diplomiĝis ĉe la Israela universitato. Mi supozis, ke ŝi ankoraŭ devas pagi grandan monsumon, krom se la registaro sponsoros ŝiajn studojn.

Se esperantistoj povus pensi kreeme, kiel la distanca Esperanto-universitato (DEU) povus helpi ne nur malriĉajn, junajn sed ankaŭ maljunajn diligentajn homojn plenumi la vivambiciojn havi diplomon. Kvankam ĝi estas nur papero, ĝi signifas progreson en scio.

Kiel mi diris, la unua aro de lernantoj por DEU ne estas junuloj. Ili povus esti la kompanio estro, administrantoj kaj aliaj maturaj studentoj, kiuj volas plibonigi la scion por laboroj aŭ vivo. Ili povas disvastigi Esperanton eĉ pli rapide kaj larĝe en siaj lokaj regionoj.

Sed kiel mi diris antaŭe, estas la Esperantujo ne havas la talentojn. Eĉ la Esperanto-parolantoj estas en diversaj fakoj, kiel psikologio ktp., ili ankoraŭ mankas kuraĝo fari tion en Esperanto ĉar ili ne havas sufiĉajn terminojn de Esperanto en siaj fakoj. Honto.

Kiel mi diris, ne necesas havi sufiĉajn konsultlibrojn en Esperanto. La studentoj povas uzi la lokajn materialojn. Gravas, ke ili plibonigu siajn sciojn. Miaj studoj en Universitato de Londono kaj Deakin, Aŭstralio ne devigis nin uzi la anglajn referencmaterialojn.

Mi verkis pli ol 50 artikolojn pri DEU sed ankoraŭ ne iu ajn, kiu estas sufiĉe kuraĝa por prezentiĝi por la ŝanĝo por la Esperantujo.

Ĉu vi esperas vidi Esperanton flori en ĉiu angulo de la mondo?

https://en.wikipedia.org/wiki/Kafr_Bara ne havas esperantan version en vikipedio

https://malaysia.yahoo.com/news/palestinian-grandmother-earns-her-degree-122852465.html

Original versio de verko estas en angla sube.

There are many people wanted to learn something new.

Perhaps, only Esperanto speakers wanted to find more friends as they have destroyed Esperanto with the slogan which I do not want to mention again here. It is shame.

This woman, 86 years old, graduated from the Israel university. I supposed she still has to pay a big sum of money unless the government sponsored her studies.

If Esperantists could think creatively, how the distance Esperanto university (DEU) could help not only poor, young but also old diligent people to fulfil the life ambitions to have a degree. Though it is just a piece of paper, it mean a progress in knowledge.

As I have said, the first batch of student for DEU is not youngsters. They might be the company boss, administrators and other mature students who want to improve the knowledge for jobs or life. They can spread Esperanto even faster and wider in their local areas.

But as I said earlier, it is the Esperantujo do not have the talents. Even the Esperanto speakers are in different fields, like psychology etc., they still lack of courage to do it in Esperanto because they do not have sufficient terms of Esperanto in their fields. Shame.

As I have said, there is no need to have sufficient reference books in Esperanto. The students can use the local materials. What is important is for them to improve their knowledge. My studies in University of London and Deakin, Australia did not force us to use the English reference materials.

I have written more than 50 articles about DEU but still do not anyone who is brave enough to come forward for the change for the Esperantujo.

Do you hope to see Esperanto blossom in every corner of the world ?